നീ
അകകാമ്പിലെ കനല്കണ്ണ്.
കടും നിറങ്ങളില് എഴുതിയ
വ്യാജരേഖകളില്
എഴുതാപുറങ്ങളിലെ
അദൃശ്യ സാന്നിദ്ധ്യം.
ഇടനിലക്കാരുടെ പേകൂത്തുകളില്
അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ നിശാവസ്ത്രം നീ .
നിഴല് മയങ്ങുന്ന നിലാരാത്രികളില്
ആനന്ദമൂര്ഛയിലെ
അശ്രുകണം നീ.
വേരറ്റു ചിതറിയ
മഹാ വൃക്ഷത്തിന്
പൂമരത്തിന്റെ പേര് നല്കിയവള് നീ .
ലാവണങ്ങളില്
പണക്കിഴികളില് ബന്ധിതയായവള്.
അനുരാഗത്തിന്റെ
സമതലഭൂവില്
കടന്നുപോയവന്റെ
കൈരേഖകള് പരതുന്നവള്.
ഞരമ്പുകളില് കിളിര്ത്തത്
ഏതു അസ്വസ്ഥതയുടെ
തീനാമ്പുകളാണ് .?
കടന്നുപോയവരോട്
കലഹിക്കാതെ
കാടാറുമാസത്തിലെങ്കിലും
അത്യുഷ്ണത്തിന്റെ
പുതപ്പ് വലിച്ചെറിയാന്
കാത്തിരിക്കുന്നവള്.....
എന്തിനും, ഏതിനും ,
മറക്കാതെ കാത്തിരിക്കുന്നവള്.
അവള് നീ തന്നെ.
നീ മാത്രം.
2 comments:
നന്നായിട്ടുണ്ട്. ആശംസകള്
വേരറ്റു ചിതറിയ
മഹാ വൃക്ഷത്തിന്
പൂമരത്തിന്റെ പേര് നല്കിയവള് നീ .
നീ
അകകാമ്പിലെ കനല്കണ്ണ്.
എന്തിനും, ഏതിനും ,
മറക്കാതെ കാത്തിരിക്കുന്നവള്.
അവള് നീ തന്നെ.
ആശംസകൾ
ഈ കരുത്തിനു
Post a Comment