കടല്കാറ്റേറ്റ് മയങ്ങുന്നു
അത്മാവുകളും, നിശ്വാസങ്ങളും .
ശക്തമായ കാറ്റില്‍ പോലും
ഒന്നും അകലേയ്ക്ക് മാറ്റപ്പെട്ടില്ല,
വഴിമാറി പോയതുമില്ല.
മരണത്തിന്റെ നഗ്നമായ ചിഹ്നം .
മീസാന്‍ കല്ല് .
ആത്മാക്കളുടെ
തണുത്ത ഇരിപ്പിടം .
കശുമാവിന്‍ പൂക്കള്‍
ചുംബിച്ചു വീഴുന്ന
നനുനനുത്ത പ്രതലം .
ജീവാത്മാവും, പരമാത്മാവും
ജീവനെ പുണരുന്നയിടം .
നെഞ്ചില്‍ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയ
മീസാന്‍ കല്ലുകളാണത്രെ
തലയ്ക്കലും മരണടയാളങ്ങളായ് വരുന്നത്!!.
ചന്ദനത്തിരിപ്പുകയാല്‍
സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട പാതയിലൂടെ
ഒരിയ്ക്കല്‍ ഞാന്‍ സ്വര്‍ഗ്ഗകവാടം കണ്ടു .
അപ്പുറം നരകത്തില്‍
ദീനസ്വരങ്ങള്‍.
ആകാശത്തില്‍ നിന്ന് നോക്കുമ്പോള്‍
കൂര്‍ത്ത മുനകള്‍ മാത്രം.
നോവറിവിനും, ഈര്‍ഷ്യകള്‍ക്കും നടുവില്‍
ഞാനപ്പോള്‍ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട
ലോകത്തായിരുന്നു.
ഒരു തൃശങ്കു ..........
No comments:
Post a Comment