ഉണരുന്നു ഞാന്
ഒരു കവിതപോലെന് മനസ്സിന്നുണരുന്നു..
ഒരു നേര്ത്ത തലോടലിനായ്..
ഒരു നേരിയ മുഗ്ദ മന്ദസ്മിദത്തിനായ് ..
ഒരുവേള എന്നിലെ മൂകമാം തേങ്ങലിന് ഒടുക്കത്തിനായ് ..
എനിക്ക് സ്നേഹിക്കണം
എനിക്ക് സ്നേഹിക്കണം .
ഉരുക്കില് നിന്നും ഇരുമ്പെന്നപോല് ,
കാമത്തില് നിന്നും കുളിര്ത്ത സ്നേഹത്തെ
ഊറ്റിയെടുക്കണമെനിക്കായി.
ദൈവം
ആയുധങ്ങള്ക്കിടയി-
ലോരായുധമാണ് ദൈവം।
എവിടെ ?
സാന്ധ്യതാരകളുണര്ന്നില്ലിനിയും
സാന്ധ്യരാഗമൊഴുകിയില്ലിനിയും
തുടുപ്പാര്ന്നൊരു മുഖമെത്തിയില്ലിനിയും
തണുപ്പാര്ന്ന കൈകള് പുണര്ന്നില്ലിനിയും
നേട്ടം
മിഴിയുറവകളെ
ഇനി പതഞ്ഞോഴുകൂ .
വിഭ്രമങ്ങളെ
ഊഞാലാട്ടിയ മനസ്സേ
ഇനി
പ്രത്യാഘാതങ്ങളുടെ
സേതുബന്ധനം
തകര്ത്തൊഴുകൂ .
അമ്മയുടെ മടിയില്
വീണ് ഉള്ക്കരുത്ത് നേടൂ ..
No comments:
Post a Comment