അധിനിവേശത്തിന്റെ
പേകൂത്തുകളിലാണ്
നിന്റെ വംശം
വ്യാപരിച്ചിരുന്നത്...
( നിന്റെ ഒരു കച്ചവട
മ:നസ്ഥിതിയേ..!!!)
അധമ വികാരങ്ങളില്
നീ പീഠമുറപ്പിച്ചു.
കാട്ടു സീമകളില്
ഉറച്ച താവളവും...
ഗ്രാമാന്തരീക്ഷങ്ങളില്
നീ മനുഷ്യ ഗോറില്ലകളെ
പാറാവുകാരാക്കി.
സ്വപ്നങ്ങളില്ലാത്ത
നിന്റെ തരിശുഭൂവില്
നീ തണല് വൃക്ഷം വരെ
നട്ടു പിടിപ്പിക്കാന് ശ്രമിച്ചു .
വൃഥാ ...
സ്വപ്നങ്ങളില്ലാതാവുന്നത്
പലപ്പോഴും
ചിന്തകള് മൃഗീയമാവുമ്പോഴോ?
എന്റെയിന്ത്യ സ്വീകരിച്ചതോ
നീ പടര്ത്തിയ
ജാതീയതയിലെ വേരൂന്നല് ...
കാലങ്ങള്
കഴിഞ്ഞിട്ടും
ഒരു വേര് പോലും
അറ്റിട്ടില്ലന്നോ?
നീയാര് ?
നിന്നെ ഞാന് നമിച്ചോട്ടെ !!!!
No comments:
Post a Comment