തെരുവുകളില്‍ നിന്ന് തെരുവുകളിലേയ്ക്ക് .
വീട് മാത്രം കണ്ടില്ല
ഒരു വീടിന്റെയും കരച്ചില്‍ കേട്ടില്ല.
ഒരു സാക്ഷ തുറക്കുന്നതിന്റെയോ ,
ഒരു ജന്നല്‍ അടയുന്നതിന്റെയോ ,
കിണറ്റിന്‍ കരയില്‍ കപ്പി കരയുന്നതിന്റെയോ ...
രാത്രിയുടെ മഞ്ഞിറക്കത്തില്‍
ജലദോഷം പിടിച്ച ഒരു വീടുണ്ടായിരുന്നു.
ദൂരെ ദൂരെ ഒരിടത്ത്.
ഒച്ചയടഞ്ഞ അതിന്റെ കറ കറ ശബ്ദം ..
ഒരിക്കല്‍ ആ വീടുപേക്ഷിക്കുമ്പോള്‍
പൊളിഞ്ഞ ഭിത്തികള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്നും
ഗൌളികള്‍ ശബ്ദിച്ചു...
ശുഭം... അശുഭം ....
വീടെവിടെയെന്നറിയില്ലിപ്പോള്‍ .
ഒന്നിളവേല്‍ക്കാന്‍ .
കറ കറ ശബ്ദം കാതിലുണ്ട്.
ജലദോഷം പിടിച്ചൊരു വീടുണ്ട്.
അതിര് ചാഞ്ഞിടത്തൊരു കോളാമ്പി ചെടിയുണ്ട്.
പൊളിഞ്ഞ വേലിക്കരുകില്‍ അരിപ്പൂകാടുകളുണ്ട്.
മുളങ്കോല്‍ മാറ്റി മുറ്റം കടക്കുമ്പോള്‍
നന്ത്യാര്‍വട്ടമുണ്ട് , ചെമ്പനീര്‍ ഉണ്ട്...
ഇനിയെന്റെ വീടിനൊരടയാളമില്ല ..
വീടകങ്ങള്‍ എനിക്ക് വേണ്ടിയുള്ള കാത്തിരിപ്പ്
മതിയാക്കിയോ ആവോ..
ഇത് രാത്രിയുടെ അന്ത്യയാമം .
ഒരു കരച്ചില്‍....
എന്റെ വീടിന്റെ കരച്ചില്‍ ആണോ!!!
എന്റെ വീട്..... എന്റെ വീട്....
2 comments:
വീട് വിളി ..
വരികള്‍ നീറ്റുന്നു സുഹൃത്തേ .
വീണ്ടു കാണാം .
വീട് വിട്ടവന്റെ വിലാപം.....കൊള്ളം
Post a Comment