നിശൂന്ന്യത.....
തകര്‍ന്നടിഞ്ഞോരീ കൂത്തമ്പലത്തിന്ന -
രുകിലായൊടുവിലെത്തിയീ ഞാനും..തകര്‍ന്നടിഞ്ഞോരീ കൂത്തമ്പലത്തിന്ന -
കൂട്ടിന്നായെന്നുമീ മാനസമൊരിക്കലുമൊരു -
കുറ്റവാക്കുമോതാതിരിക്കുന്നു ..
കുറ്റപ്പെടുത്തെരുതെന്നെ നീയെന്‍ ദുഃഖസാക്ഷി ..
നീയെന്‍ മനസാക്ഷി...
എവിടെയോ തെറ്റിപ്പറഞ്ഞ വാക്കായ്‌.....
എവിടെയോ മറന്നൊരാ താരാട്ടിന്നീണമായ്‌ ...
എവിടെയോ തേങ്ങി പറഞ്ഞതും ...
ഏതൊരു സായന്തനങ്ങളിലലിഞ്ഞതും ...
നിറഞ്ഞെന്നിലുണര്‍ന്നൊരാ സ്നിഗ്ദ-
സങ്കല്‍പ്പമിന്നൊരു മുകില്‍ച്ചാര്‍ത്തിന്‍
സഞ്ചാരമെന്നപോലായിരുന്നെന്നോ?
ഒടുവിലായ് താഴോട്ടു നിപതിച്ചു പോകവേ ,
ശ്യാമമേഘമൊഴിഞ്ഞ നഭസ്സിന്‍ ശൂന്യതയായ്‌ ,
പിന്നെയായ് രുധിരമുരുക്കും ജാല-
ത്തിലൂടൊരുഷസ്സിന്‍ കാത്തിരിപ്പും ...
***********
കെട്ടി പുണര്‍ന്നും , മുകര്‍ന്നും കഴിഞ്ഞോരാ
മുഗ്ദ സങ്കല്പ്പത്തിനൊരു സീമയെന്നോ സഖീ ...??
No comments:
Post a Comment